Family Ties hem de elini kolunu

Senegalli bir aile

Bu hafta pamukbabalar bizdeydi. Pamukbabalar bizim en çekirdek 2 kisilik ailenin isviçre ayagı. Aile böyle birden çok dallı olunca sürekli "ama bu avrupalılar da bizim gibi diil canım birbirlerine hiç baglı degiller zaten çocuklarını da erkenden salıyorlar saga sola tek baslarına yolculuga falan.bizim aile yapımıza ters bunlar valla" cümlesini oralardan buralardan duyuyoruz haliyle.

Bastan söyliyim hiç mi hiç katılmıyorum bu yorumlara. Baglı olmakla hastalıklı bir sekilde yapısık olmayi karıstıran bir milletiz biz. Cocuklar da böyle buldumcuk gibi yetisince basları göge degecek sanki büyüyünce. Bi düsün yahu çocukların yakasından. Bir de erkek çocuklarımıza iki isin ucundan tutmayı ögretsek fena mı olur yani. "D"nin validesi benim "güzel annem" (Fransızlar kibar millet ya kaynanaya belle mère diyorlar ben de daha çok seviyorum dogrusu) disli kadındır. Benimkine bir höt demis zamanında elin var kolun var tabii ki kendi isini kendin yapacaksın demis. Var ya cennet o dakika ayaklarının altına serilmis bence, her gün hayır duamı alıyor mübarek insandır kendisi.

Neyse biz ailenin Avrupalı ayagıyla pek bal böregiz yani anlayacagınız. Ben bunları ilk tanıdıgımda sanısınız ki lordlar kamarası oturumuna düstük herkes sade el sıkısıyor, böyle bir resmiyet, aile yemeginde bir kravat-takım elbise durumu, dimdik oturulmus salonda falan. 8 yıl sürdü lordlar kamarasını halka açmam ama su anda jöle gibi yayıdılar, sürekli koltuklarından kalkıp kalkıp birbirlerinin saçlarını oksamalar, sevkle kavga edip aglayıp barısmalar, telefonda birbirlerini ne kadar özlediklerini söylemeler, eve varınca birbirlerini haberdar etmeler falan, Akdeniz ailesi kıvamına geldik. Yalnız biraz fazla bile açmıs olabilirim yıllardır tıkanık kalan duygu kanallarını bazen ben domuzcuk gibi kalıyorum çünkü artık yanlarında. Avrupalıların kimyası nasıl bozulur iste böyle.

Afrika'da ise aile islerini anlamak apayrı biz zihin açıklıgı gerektiriyor. Bir kere hayat bilgisi dersinden bildigimiz anne, baba, 2 çocuk modern versiyonunda bir de golden retriever çekirdek ailesi Afrika için geçersiz bir formül. Burada daha çok baba, babanın karısı, 7 çocugu, 2.karısı, 13 çocugu, resmi olmayan herkesce tanınan karısı 5 çocugu, 3.karısı 6 çocugu, 3.karısının resmi olmayan kocası, o kocadan olan 11 çocugu, o kocanın kayınçosu, kimsenin tam olarak kim oldugunu bilmedigi bir teyze, kayınçonun köyden gelen akrabası, vs vs. Bu 62 çocuk ve de kaç oldugunu bilmedigim kadı hepsi bir arada aynı kerpiç evde yasayıp gidiyor. Böylece herkes herkesin "auntie"si, herkes herkesin kardesi. Ilk günlerde bizim cingöz soför Alfred bize 7 kisi tanıstırıp bu da benim annem dedigi zaman sizofren oldugunu düsünmüstük. Cünkü Alfred bana da "mommy" diyordu. Sonra zaman geçtikçe, zihnimiz ve algılarımız açıldıkça anladık ki Alfred'in akıl saglıgı yerindeydi.

Bu aile karmasası en çok cenazelerde içinden çıkılmaz bir hal alıyor çünkü cenazelerde "resmi olmayan ama hane halkı tarafıdan da tanınmayan esler ve onların enikleri" de ortaya çıkıyor. Iste o zaman seyreyleyin cümbüsü ki ben Alfred'in babasının cenazesinde zorla protokolde oturtuldugum için birbirlerinin saç ve baslarını itinayla yolan 32 kisilik bir kadın güruhunun içinde mahsur kaldım. (Onu da sonra anlatırım.)

Bizim sitemizin güvenlikçisi bir Morrison vardı. Morrison 83 yasındaydı. Haftanın 7 günü çalısıyor ve ise bisikletle gidip geliyordu. 13 karısı ve 72 çocugu vardı. Bir sabah D ise ben de spora giderken arabayı durdurdu ve baba oldum müjdemi isterim dedi. O an "D"yle yasımızdan ve eniksizlik (ve hatta bir köpegimiz bile yok)performansımızdan utanç duydugumuz bir an olarak çekirdek aile tarihimize geçti. 

Dur ya bu konu çok uzun burda bitmiyor ben en iyisi yarın devam ediyim. Zaten laptopların sarjını paylasıyoruz ve D elleriyle masaya vurarak beni bekliyor. Aile yazısı yazarken aile faciası yaratmayalım simdi.

Görsel de bu arada senegaleisement.com'dan