22.1.17

Hadi Ben Kaçtım, Yine Gelirim

Ben geldim. Herkesi göremedim, görebildiklerimi öptüm, kokladım, sarıldım, oh be amma da özlemişim, Piko göbüşünü açtı, açık göbüşüne kafamı koydum uyuduk. Kavga ettim (çağrı merkezi labirentlerinde) sigortacılarla, yatacak yeri yok onların, (ekran karşısında) vekillerle (utanmıyor musunuz koca insanlar aaaa ne ayıp), (yüz yüze) taksicilerle (yok yok sizde izan, insanlık kalmamış, ne ayıp)
Ben dönüyorum şimdi. Öpüp koklayıp özlediklerime doyamadım. Ben gidip de siz kaldığınızda, her patlama çatlama olduğunda kalbim yerinden çıkacak yine ya, tek tek binalar, tümüyle ülke çökerken saçınızın teline bile değecek her tozdan zaten endişeliyim de şimdi bir de ay kediciklerle köpüşleri besliyorlar diye manyağın biri bulaşmasa bari diye yeni bir endişe edindim.
Çünkü bölündük çok bölündük de, kar altında kalan köpüşlerle kedilere ceketlerini verenler, üzerlerine battaniye örtenler, kapılarını açanlar, yemeklerini paylaşanlarla bunları yapanlara saldıranlar olarak bölüneceğimiz de aklıma gelmezdi hani.
Yine de köpüşlerle kedilerin yanında olanlar çok oldukça kazanacağız. Elimiz kuvvetli, arkamızda koooskoca sokak kedi ve köpüşleri ordusu var. Birbirimize yeteriz. Yeter ki yan yana duralım.
Hadi ben gittim, yine gelirim, sokak köpüşlerinin başlarını seven elleriniz dert görmesin. Öptüm