11.5.12

Hobi Denemeleri

yerlerde suruklenerek cektigim resimlerden biri
Gördüğünüz üzere bloğun fotolarını değiştirdim. Resimlerdeki kırmızı kamera D'nin bana noel hediyesiydi. Hediye süper ama bende fotoğraf tekniği çok zayıf. Kendimce kullanma kılavuzları okudum, online workshoplara katıldım, kitaplar okudum falan ama takıldığım yerler (mesela heryer) var. Öyle 10 kişilik kurslara falan gidip "bunun açma kapama düğmesi tam olarak neresi" derinliğinde sorularla kendimi maymun etmeyecek kadar da şuurum var şükürler olsun. Dedim ne yapsam, nasıl yapsam.

Benim çok kral bir arkadaşım var, adı Fixu, aslında D'nin arkadaşıydı ama ben zaman içinde çaldım benim daha çok arkadaşım oldu. Fixu kral bir arkadaş olmanın yanı sıra aynı zamanda şahane bir fotoğrafçıdır. (www.fotogigant.ch) bizim düğünde de İsviçre'den kalkıp gelmişti. Tabii ki düğün resimlerimizden sorumlu "resmi otel fotoğrafçısının" çektiği resimler çok kötüydü. Neyse ki ben beyaz giydiğim için ayırt edilebiliyordum, yoksa resimler "bu fotodaki Fatma teyze mi yoksa Nurullah amca mı tam olarak secemiyorum da?" kalitesindeydi. Fixu sayesinde doğru düzgün resimlerimiz oldu.

Benim böyle kıvrandığımı görünce dedi ki "dur bekle ben ilk trenle geliyorum". Ben de zaten aylardır yamuk yumuk resimler gönderiyordum ki meslegine olan saygisindan dolayi dayanamasın kalksın gelsin diye. Mission accomplished. Yine kalktı taaa Bern'den Paris'e geldi. 3 günlük bir workshop yaptık. 

İlk gün teori dersinden sonra pratik için sokağa çıktık. Ben sanıyorum ki 3 eyfel kulesi çekeriz sonra gider bir kafede sütlü kahve içer resimleri konuşuruz. Ne hayal! Gece 11'e kadar ışık kovaladık, parklarda yerlerde süründük, kilolarca ekipman taşıdık. Kardesim hobi dedigin boyle kolay kolay yapilan, keyifli, yumusacik birsey degil midir? Beni gorsen sanirsin ki 3 gun sonra Afganistan'a gidip savas muhabiri oluyorum (embedded journalism 101). 


Saat 20'de montparnasse'ın tepesine çıktık, en doğru zamanda şehrin ışıklarını çekecekmişiz, açım, üşüdüm, yorgunum ve saçlarımdan ot, toprak sarkıyor, ne ışık umrumda ne şehir, ben böyle homur homur Fixu'nun lensleriyle abstract denemeler yaparken yanımda tripodunu kurmuş bekleyen biriyle selamlastim. 


Şimdi siz "ne şaşkınsın Pini" diye bana saldırmadan önce savunmamı yapayım. Benim göz ve beynimin kişi tanıma kısmı arasında bağlantı sorunu var (bence), gayet bilimsel bir neden yani (yine bence), karşı masada Brad Pitt otursa "bu çocuk benim ilkokul arkadaşım mı yoksa ortaokul mu?" derim hatta dediğim olmuştur (Brad için değil). Ben böyle "seni de burada zorla bekleten bir arkadaşın mı var" diye az daha soracak iken Fixu "aaaaa bu Scott Kelby" diye çığlık attı. Fotoğraf dünyasında çok mühim adam, 40 tane mi ne kitabı var. Fixu'nun idolü. Etrafında Fransız ekibi de var, hem bir workshop veriyor hem de yeni bir video çekiyor aynı anda. Hemen Fixu tanıştı tabii ve bilin bakalım ne oldu, Kelby benden isviçreli hayranıyla fotoğrafını çekmemi istedi. Böyle şeyler bana olur. İlk fotoğrafçılık dersim, bütün ekibi beni izliyor ve elime ilk defa aldığım bir makine ile akşam ışığında, fotografciligin baba isimlerinin resmini çekmem gerekiyor! Tabii ki çekmeden önce bir 40 dakika kadar "bu benim ilk günüm, kötü çekersem sorumluluk kabul etmiyorum vır vır vır" diye dert anlattım ama konusmakla yildiramayinca mecburen cektik fotoyu. Resmi görünce Kelby "bu konuda seninle konuşmamız gerekecek" dedi!!! Ama belki de iyi birsey demek istemistir, belki de cektigim kare o kadar sahanedir ki benden en bir numarali asistani olmami falan isteyecektir, ayda 100 bin dolar maas verecektir kimbilir, neden hemen olumsuz yoruyorsunuz ki cumleyi yani? 


Fixu yıllardır tanışmak istediği kişiyle benim gibi bir caylak daha ilk gün tanışınca bana biraz kıl olmadı değil hani. Ama diyorum ya kral arkadaştır ertesi gün yukaridaki resimleri çektik beraber.

Her insanın bir fotoğrafçı, bir avukat bir de estetik cerrah arkadaşı olmalı bence. Fotoğrafçı tamam, avukat da var, bir de estetik cerrah arkadaş edinirsem tamamdır, sizi falan tanımam.



Not: Fixu'ya biz "take away photographer" diyoruz aklinizda olsun hani lazim olursa.

4 comments:

  1. Yaaaaa ne guzel bir foto o oyle, tebrikler :) Bahsettigin isimleri bilmiyorum ama anlattiklarina gore cok cok sansliymissin gercekten. Ben de subat'dan beri okulda fotograf dersleri aliyorum ve niye daha once baslamamisim diye kafami duvarlara vurmak istiyorum. Ikimize de kolay gelsin :)

    ReplyDelete
  2. Şahane bir hobiymiş devam edelim :) ömrümde ilk kez ayakkabı butçemi başka birşey için kıstım, yeni lens aldım :))

    ReplyDelete
  3. scott kelby he, vay be. Fixu'nun sana tesekkur etmesi lazim, sen olmasan paris'e gelip tanisamazdi :)

    ReplyDelete
  4. bence de!!! bir dahaki sefere ders vermeye gelince ustune bir de para isteyecegim :))))

    ReplyDelete